Skuteczność medycyny alternatywnej ? mit czy prawda?
W dzisiejszych czasach bardzo powszechne są różnego rodzaju choroby. Prawie każdy z nas się na coś leczy, kolejki do gabinetów lekarskich powiększają się bezustannie, a telewizja zasypuje nas reklamami środków leczniczych. Jeśli borykamy się z problemami zdrowotnymi, a dotychczasowe leczenie nie przyniosło żadnych rezultatów, warto zainteresować się tematem medycyny niekonwencjonalnej. Składa się ona z wielu dziedzin i wykorzystuje naturalnie dostępne składniki, takie jak zioła czy produkty pszczele. Niejednokrotnie mogą być one lepiej tolerowane przez organizm chorego niż syntetyczne produkty lecznicze.
Leczenie grzybicy - Wikipedia
Z pomocą Wikipedii przedstawiamy oto podstawowe metody leczenie Candidy albicans - mamy nadzieje że nigdy nie będzie musieli ich stosować:
W przypadku zakażenia stosowane są następujące leki przeciwgrzybicze:
Imidazole (Azole) ? jako leki pierwszego rzutu. Przykłady: Flukonazol, Itrakonazol, Worykonazol, Posakonazol;
Polieny.
Najskuteczniejsze, ale równocześnie najbardziej toksyczne środki ? amfoterycyna B i jej mniej nefrotoksyczne pochodne: Ambisome, Amphocil oraz Abelcet używane są wyłącznie do leczenia groźnych fungemii.
Nystatyna używana jest do leczenia kandydoz powierzchownych.
Ze względu na obecność peptydoglikanu w ścianie komórkowej, aktywność zachowują także echinokandyny (mikafungina, kaspofunkgina, anidulafungina).
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Candida_albicans
Wikipedia o identyfikacji grzybicy Candida
Preparat bezpośredni
W przypadku kandydozy powierzchownej biomateriał zanurzany jest w roztworze KOH, który niszczy keratynę nie wpływając na komórki grzyba. W preparacie mikroskopowym C. albicans widoczne są blastospory (pączkujące komórki), pseudostrzępki, czasami strzępki prawdziwe.
Hodowla
Grzyb wzrasta na pożywce Sabourauda w ciągu 2-4 dni, tworząc białe do kremowych kolonie, o masłowatej konsystencji. Brzeg kolonii jest gładki, czasami frędzlowaty ze względu na wytwarzaną grzybnię.
Wstępna identyfikacja opiera się na stwierdzeniu w hodowli na podłożu zubożonym (podłoże ryżowe) pod szkiełkiem nakrywkowym charakterystycznych zarodników przetrwalnikowych ? chlamidospor. Drugą metodą jest wykonanie testu filamentacji (ang. germ tube test), który polega na inkubacji komórek C. albicans w surowicy przez 2-3 godziny w temperaturze 37 °C. Po tym czasie komórki ?kiełkują? tworząc rostki, które w przeciwieństwie do tworzonych pączków lub pseudogrzybni nie są oddzielone ścianą komórkową. Powyższe testy nie pozwalają na różnicowanie C. albicans od C. dubliniensis dlatego potrzebne są dalsze testy najczęściej auksanograficzne.
Testy serologiczne
Testy serologiczne wykorzystywane są do wstępnej diagnostyki zakażeń narządowych i uogólnionych oraz do monitorowania skuteczności leczenia. Nie pozwalają jednak na jednoznaczne określenie gatunku.
Diagnostyka oparta o metodę qPCR (reakcja łańcuchowa polimerazy w czasie rzeczywistym)
Metoda pozwala zidentyfikować poszczególne gatunki grzybów z rodzaju Candida (albicans, tropicalis, glabrata, krusei, para-ortho- metapsilosis) oraz określić ich liczebność, a w przypadku zakażeń mieszanych podaje odsetkowy udział poszczególnych gatunków grzybów w pobranej od pacjenta próbce.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Candida_albicans