Cacka motoryzacyjne
Super szybkie i nowoczesne samochody to marzenie każdego fana motoryzacji. Zdobycie takiego samochodu najczęściej jednak nie jest możliwe z tego powodu, że eleganckie limuzyny lub sportowe auta kosztują naprawdę olbrzymie pieniądze. Przeciętnie zarabiająca osoba nie jest w stanie kupić takiego samochodu. Przepiękne i drogie samochody możemy jednak oglądać na ulicach zwłaszcza dużych miast. Trzeba przyznać, że samo utrzymanie takiego samochodu w idealnym stanie, zadbanie o porządek w jego wnętrzu i przede wszystkim o sprawnie działające układy pod maską to wydatek przerastający zwykle kieszeń przeciętnego człowieka. Pozostaje więc tylko pomarzyć o takim szybkim, sportowym samochodzie.
Najbardziej znanymi silnikami tłokowymi są
Silnik tłokowy
Silnik tłokowy gwiazdowy
Elementy ruchome silnika rzędowego
Silnik tłokowy ? silnik, który do wytwarzania pracy wykorzystuje tłoki poruszające się w cylindrach. Tłoki najczęściej są połączone z wałem korbowym, od którego odbierany jest moment obrotowy.
Najbardziej znanymi silnikami tłokowymi są spalinowe silniki tłokowe i silniki parowe tłokowe, jednak termin ten przypisywany jest najczęściej już tylko tym pierwszym, między innymi dlatego, że już dawno porzucono prace rozwojowe maszyn parowych.
Klasyfikacja
Ze względu na czynnik roboczy
silniki spalinowe tłokowe
silniki parowe
silniki pneumatyczne
silniki hydrauliczne
Ze względu na ustawienie cylindrów
silniki rzędowe
silniki widlaste (w układzie V)
silniki gwiazdowe
silniki w układzie przeciwsobnym (?bokser?)
silniki w układach specjalnych: dwurzędowy, X i delta
Ze względu na rodzaj ruchu tłoka
silniki z tłokiem posuwisto-zwrotnym
silnik z tłokami przeciwbieżnymi
silniki z tłokiem obrotowym (?silnik Wankla?)
Ze względu na liczbę suwów w cyklu roboczym
silniki dwusuwowe
silniki czterosuwowe
Ze względu na prędkość obrotową (zakresy prędkości determinujące ten podział są bardzo umowne)
silniki szybkoobrotowe
silniki średnioobrotowe
silniki wolnoobrotowe
Ze względu na średnią prędkość tłoka (zakresy prędkości determinujące ten podział są bardzo umowne)
silniki szybkobieżne
silniki średniobieżne
silniki wolnobieżne
Ze względu na sposób prowadzenia tłoka
silniki bezwodzikowe
silniki wodzikowe lub krzyżulcowe (wodzik dwustronny).
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Silnik_t%C5%82okowy
Turbo lag
Turbodziura to czas zwłoki pomiędzy zadziałaniem czynnika sterującego (np. zdecydowanym wciśnięciem pedału gazu) a reakcją silnika doładowanego przez turbosprężarkę na to zadziałanie.
Zjawisko jest wynikiem opóźnienia (przesunięcia fazy) pomiędzy chwilowym wydatkiem spalin a zapotrzebowaniem na powietrze w tym momencie w nieustalonych warunkach pracy silnika. Jest wynikiem bezwładności wirnika turbosprężarki i gazodynamicznej więzi pomiędzy zespołem turbosprężarki a silnikiem. Sprężarki mechaniczne nie wykazują tego ograniczenia.
Aby zmniejszyć uciążliwość tego zjawiska, stosuje się różne metody. Stosuje się na przykład zmniejszanie bezwładności wirnika (przez wykonanie go z lżejszych materiałów, na przykład z ceramiki). W silnikach wysokoprężnych, gdzie jest duży wydatek spalin, problem jest mniejszy. Można stosować przewymiarowaną turbosprężarkę i zawory upustowe ograniczające maksymalne ciśnienie doładowania. Możliwe jest stosowanie zespołu dwóch mniejszych turbosprężarek (popularne w silnikach widlastych). Turbosprężarka ze zmiennym kątem łopatek kierujących, zapewniając w miarę stałe obroty wirnika, jest prawdopodobnie najlepszym rozwiązaniem problemu. W zaawansowanych technicznie silnikach iskrowych stosuje się doładowanie dwusystemowe - przy niższych mocach (i małym wydatku spalin) aktywne jest doładowanie mechaniczne, przy większych mocach włącza się do obiegu turbosprężarka - jak w silnikach TSI.
Źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Turbodziura