Krótko o oznaczeniu firmy i gadżetach reklamowych

gips, miedziana płyta). Istnieją trzy podstawowe grupy: 1. techniki druku wypukłego polegają na żłobieniu w matrycy linii i płaszczyzn, które mają pozostać niewydrukowane ? na odbitce ślad pozostawią wypukłe części formy drukow

Krótko o oznaczeniu firmy i gadżetach reklamowych litery samoprzylepne

Hasło w Wikipedii: grafika

Techniki graficzne dzielone są na grupy ze względu na sposób opracowania matrycy (np. cięcie, trawienie) i materiał, z którego jest zrobiona (np. drewno, gips, miedziana płyta). Istnieją trzy podstawowe grupy:

1. techniki druku wypukłego polegają na żłobieniu w matrycy linii i płaszczyzn, które mają pozostać niewydrukowane ? na odbitce ślad pozostawią wypukłe części formy drukowej; są to m.in. drzeworyt, kamienioryt, linoryt, gipsoryt, pirografia, cynkoryt, korkoryt, fleksografia;
2. techniki druku wklęsłego polegają na żłobieniu lub trawieniu w matrycy linii i płaszczyzn, które odbiją się na papierze:
techniki suche (ryte): miedzioryt, staloryt, sucha igła (suchoryt), ceratoryt, kamienioryt, mezzotinta (sztuka czarna);
techniki trawione: akwaforta, akwatinta, miękki werniks, odprysk, heliograwiura, fluoroforta;
techniki metalowe ? te z technik suchych i trawionych, które do wykonania matrycy wykorzystują metalową płytkę;
3. techniki druku płaskiego polegają na takim spreparowaniu matrycy, aby część nie pokryta rysunkiem była odporna na przyjmowanie farby drukarskiej; zaliczamy do nich: litografię, algrafię, cynkografię (cynkotypię), monotypię.
Poza tymi trzema grupami istnieje jeszcze druk sitowy oraz druk cyfrowy. Pierwszy różni się od technik z ww. grup tym, że farba jest przetłaczana przez matrycę, a wykorzystywany jest w technice serigrafii. Druk cyfrowy natomiast, w odróżnieniu od reszty, nie wymaga użycia formy drukowej.

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Grafika


Z Wikipedii o DTP

dpi (ang. dots per inch) ? liczba punktów obrazu przypadająca na cal. Jednostka stosowana do określenia rozdzielczości obrazów generowanych przez drukarki, plotery, naświetlarki itp. Pojęcie to jest bardzo rozpowszechnione i często stosowane także jako potoczny zamiennik określeń pokrewnych, jak ppi (pixels per inch ? pikseli na cal), czyli jednostek rozdzielczości obrazów rastrowych, oraz spi (samples per inch ? próbek na cal), czyli jednostek rozdzielczości skanerów.

Jednostka dpi opisuje stopień oddawania szczegółów kształtu obrazu w sterowanych komputerowo urządzeniach drukujących, naświetlających, a także wycinających, grawerujących itp. Określa gęstość możliwych do uchwycenia szczegółów obrazu, które są rozumiane jako układ punktów obrazu, których środki pozostają w stałych odległościach względem siebie, a ułożone w rzędach i kolumnach tworzą macierz. Rozdzielczość pozioma (w rzędach) jest rzeczywistą rozdzielczością urządzenia i jeśli nie podano inaczej, oznacza także rozdzielczość pionową.

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Dpi


Wikipedia i Hot-stamping

Hot-stamping zwany również termodrukiem, hot-printem to technika druku z użyciem folii hot-stampingowej i matryc wypukłych wykonanych z materiału przewodzącego ciepło.

Hot-stampingu używa się do uszlachetniania druku, ozdabiania przedmiotów, znakowania, zabezpieczenie druku (zwłaszcza folie holograficzne). Podobne efekty do hot-stampingu otrzymuje się przez zastosowanie cold-stampingu.

Opis folii do hot-stampingu
Folia PET jest nośnikiem warstw:

warstwa rozdzielająca,
warstwa lakieru,
warstwa napylonego próżniowo aluminium,
warstwa klejowa.
Matryca podgrzewana jest do ok. 100 °C. Po zetknięciu matrycy z folią PET rozgrzewa się warstwa klejowa, klej aktywizuje się w miejscach odpowiadających rysunkowi na matrycy i wraz z odpowiednim fragmentem warstwy lakieru i warstwy aluminium pozostaje na drukowanej hot-stampingiem powierzchni.

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Hot-stamping