Ilu jest adwokatów w Polsce
Zgodnie z danymi z Krajowego Rejestru Adwokatów i Aplikantów Adwokackich liczba adwokatów czynnych zawodowo w Polsce w maju 2015 wynosiła 13 897, a liczba aplikantów adwokackich wynosiła 8037. Najwięcej adwokatów wykonywało swój zawód na terenie Warszawy w liczbie 3085. Kolejne polskie miasta najliczniejsze pod względem liczby adwokatów to Kraków, Wrocław, Łódź i Poznań4.
Dysproporcje pod względem liczby adwokatów na terenie całej Polski wynikają przede wszystkim z czynników socjologicznych i gospodarczych. Na diagramach można przeanalizować liczbę adwokatów w największych polskich miastach oraz zobaczyć jak rozkłada się liczba mieszkańców na 1 adwokata w poszczególnych miastach Polski.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Adwokat
Niejasność przetargów
Bardzo często istnieje w Polsce potrzeba sprawdzenia, czy przeprowadzony przetarg odbywał się zgodnie z obowiązującym prawem. Może się bowiem okazać, że osoba ogłaszająca przetarg od początku miała swojego faworyta nawet wtedy, jeśli w konkursie na wykonywanie określonych prac stanęło kilka podmiotów gospodarczych. Wiąże się to zwykle z dawaniem łapówek, które są przestępstwem i podlegają wymiarowi sprawiedliwości. Aby uniknąć oskarżenia o nielegalne przeprowadzenie przetargu, warto zgłosić się przed ogłoszeniem go do prawnika. Specjalista w prawie gospodarczym może sprawdzić wtedy, czy ogłoszenie jest zgodne z normami i pozwoli na zmniejszenie ryzyka oskarżenia o nieetyczny sposób przeprowadzenia przetargu.
Radca prawny - historia zawodu
W historii zawodu radcowskiego wyróżnia się trzy etapy. Pierwszy rozpoczął się 13 grudnia 1961 r., kiedy Rada Ministrów wydała uchwałę w sprawie obsługi prawnej przedsiębiorstw państwowych, zjednoczeń oraz banków państwowych2 nakazującą tym podmiotom korzystanie z usług prawnych wyłącznie radców prawnych zatrudnianych przez te jednostki. Po uchwaleniu 19 grudnia 1963 r. nowej restryktywnej ustawy o ustroju adwokatury m.in. pozbawiającej adwokatów prawa świadczenia usług wobec państwowych jednostek gospodarczych, domeną radców prawnych stało się świadczenie usług wobec tych jednostek. W systemie nakazowo-rozdzielczym radca prawny stawał się reprezentantem państwa socjalistycznego i jego prawa wobec dyrekcji jednostki, w której był zatrudniony, nadzorując w niej w interesie społecznym stosowanie prawa.
Drugi etap zaczął się 6 lipca 1982 r., kiedy to Sejm PRL uchwalił ustawę o radcach prawnych określając zasady wykonywania obsługi prawnej przez radców prawnych, jej organizację oraz legitymizując działania samorządu radców prawnych. W dalszym ciągu jednak wykonywanie zawodu radcy prawnego polegało głównie na obsłudze prawnej państwowych i spółdzielczych jednostek organizacyjnych, choć z obsługi prawnej radcy prawnego mogły także korzystać organizacje społeczne oraz spółki z udziałem kapitału państwowego, spółdzielczego lub organizacji społecznych. Samorząd radcowski pozbawiony był nadal dwóch ważnych uprawnień: prowadzenia przygotowania do wykonywania zawodu (bowiem aplikację organizowały i prowadziły okręgowe komisje arbitrażowe) oraz podejmowania decyzji w sprawie wpisu na listę radców prawnych (wpisu dokonywał prezes okręgowej komisji arbitrażowej).
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Radca_prawny