Krótka definicja z Wikipedii. Psychoterapia Gestalt
Psychoterapia Gestalt ? stworzona przez Fritza Perlsa metoda psychoterapii czerpiąca podstawy z teorii pola Kurta Lewina (proces tworzenia postaci, likwidowanie i tworzenie kolejnej (dominująca aktualnie potrzeba) oraz psychoanalizy.
Najistotniejsze w tej metodzie (według Perlsa, Goodmana i Hefferline), są:
Terapia Gestalt zakłada, że zachowaniem człowieka zarządza proces homeostazy. Człowiek reaguje sumą utrwalonych reakcji i, aby być akceptowanym przez otoczenie, w rezultacie oddziela się od autentycznych odczuć i blokuje swój potencjał. Rezultatem alienacji - oddzielenia się od autentycznych odczuć i zmysłów - jest zablokowanie potencjału jednostki i zniekształcenie jej perspektyw. Kiedy proces samoregulacji zostaje w jakimś stopniu zaburzony, gdy organizm znajduje się w stanie braku równowagi (ja ? reszta świata) przez dłuższy czas - dochodzi do choroby psychicznej.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Psychoterapia_Gestalt
Podstawa to diagnoza
Podstawą w każdej metodzie leczenia chorób jest postawienie poprawnej diagnozy i wdrożenie leczenia na tej podstawie. To dotyczy również diagnozy w psychologii, mimo, że nie jest to tak ścisła nauka jak np. ortopedia. Niemniej jednak w psychologii stosuje się zasady diagnozowania problemów pacjentów.
Dopiero po wstępnej diagnozie można przystąpić do procesu leczenia, co w przypadku psychoterapii oznacza skupienie się na konkretnych problemach pacjenta. Istnieje wiele modeli diagnozy i wszystko zależy od tego jak wstępnie oceni nas psycholog podczas paru pierwszych wizyt.
Jedyną obowiązującą zasadą jest mówienie wszystkiego
Z psychoanalizy wywodzi się też współczesna psychoterapia, której jednak nie należy mylić z samą psychoanalizą, gdyż psychoterapia to zbiór podejść terapeutycznych, z których tylko część pochodzi z psychoanalizy.
W klasycznej psychoanalizie pacjent przyjmuje pozycję leżącą, analityk zaś siedzi na fotelu umieszczonym za głową pacjenta. Pozycja taka ułatwia pacjentowi stan regresji, którą wywołuje analityk w postaci nerwicy przeniesieniowej. W trakcie terapii pacjent mówi. Temat mówienia jest zupełnie dowolny. Jedyną obowiązującą zasadą jest mówienie wszystkiego tego co przyjdzie pacjentowi do głowy, bez dbania o to, czy jest to logiczne, sensowne, czy pozostaje w związku z problemem. Analityk natomiast dokonuje interpretacji wypowiedzi.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Psychoterapia_psychodynamiczna